Bir yola saparsan, diğerini ardında bırakman gerekir her zaman.
Sokak lambalarının bir bir söndüğünü sanarsın uzaklaştıkça.
Ama onlar hep ordadır aslında.
Giden sadece sensindir ve yepyeni sokak lambaları seni selamlamak üzere beklemektedir. hihihi :)

Haha!

Güneşin ananı ağlattığı bir günde, bakarsın geçmişindeki silüetlere. Ve dersin, "tanrım ! Ne kadar gereksiz bir çoğu bulunmak için anılar dosyasında!" İşte bugün, o günlerden biri. Karalamaya başlıyorsan isimleri teker teker, sayfanın arkasından hortlamalarına izin vermeyeceksin aga. En koyu marker ı alacaksın o güzel ellere, öyle başlayacaksın karalama olayına. Ardından açacaksın müziğini, koyacaksın bir fincan kahveni, yakacaksın winston marka can sigaranı, dumanla birlikte yok olacak bu atın evlatları. Ve o zaman da diyeceksin, "budur hayat."

Budur hayat, budur...